Άτζελας συνέχεια

Με έκπληξή μου, γράφω άλλο ένα ποστ υπερασπιζόμενος την Άτζελα!  Τσκ τσκ. Η Άτζελα αποδεικνύεται σθεναρός αγωνιστής στον αγώνα για τη γλώσσα, παρά αυτά που λένε οι κακές γλώσσες. Τους βγάζει τη γλώσσα και γλωσσοπλάθει ακάθεκτη. Γλώσσα δε βάζει μέσα της- καλά, σκάω, συνεχίστε να διαβάζετε, φανταστικοί αναγνώστες! 

Λεπόν. Όπως παρατήρησε η Αγγελική τις προάλλες (γειαα), εκτός από το άσφαλτος, και το παρακάτω γλωσσικό ολίσθημα της Άτζελας έχει περισσότερο ψαχνό από ό,τι φαίνεται αρχικά (ξαναπαραθέτω από εδώ):

Ρε παιδια δεν καταλαβαινω Αραβικα, δεν ειμαι Αραβιδα.
Αντζελα(sic) Δημητριου

Η Αγγελική έθεσε το εξής στο τραπέζι. Υπάρχει σωστή λέξη για αυτή την έννοια;

Αρχικά, για να το πάρουμε από την αρχή: η λέξη χρειάζεται; Θεωρώ πως υπάρχουν γυναίκες στην εθνική ομάδα των Αράβων. Ειδάλλως, είναι πολύ εντυπωσιακό πως πολλαπλασιάζονται, εκτός κι αν κλέβουν γυναίκες από τον υπόλοιπο κόσμο, στην οποία περίπτωση και πάλι είναι εντυπωσιακό, θέλω κι εγώ να κλέψω γυναίκες από όλο τον κόσμο. Δυστυχώς όμως, φαίνεται πως υπάρχουν ντόπιες γυναίκες στην Αραβία, έχω δει φωτογραφίες. Οπότε, η λέξη χρειάζεται. 

Ποια είναι, όμως; Αν εξετάσουμε άλλα ονόματα εθνών, για να αντλήσουμε ίσως έναν κατ' αναλογία τύπο, διαπιστώνουμε πως τα περισσότερα έχουν πολύ διαφορετικούς τύπους από τη λέξη Άραβας. Συγκεκριμένα, φαίνεται πως τα περισσότερα είναι δευτερόκλιτα (τι μαθαίνει κανείς όταν ξανανοίγει την Γραμματική της Αρχαίας του σχολείου, χε), ενώ το Άραβας τριτόκλιτο συμφωνόληκτο. Ωστόσο, παραμερίζοντας αξιοπρέπεια και κάθε ίχνος γλωσσικής συνέπειας, έτσι για να γουστάρουμε, σας παρουσιάζω τα: Αραβέζα (κλαπ-κλαπ-κλαπ-κλαπ), Αραβή (κλαπ-κλαπ-κλαπ-κλαπ), Αράβια (κλαπ-κλαπ-κλαπ-κλαπ), και Αραβίνα (κλαπ-κλαπ-κλαπ-κλαπ)! Και επιστρέφουμε. 

Τυχαία, συμφωνόληκτο όπως και το Άραβας είναι το Έλληνας. Τουλάχιστον στα αρχαία, αν και διατηρούν την ομοιότητά τους και στη νεοελληνική. Ας δούμε λοιπόν τι γίνεται εδώ. Έλληνας-Ελληνίδα -> Άραβας-Αραβίδα. Ω (του θαύματος)! Εν τω μεταξύ η κατάληξη είναι κοινή και σε ονόματα εθνών άλλων κλίσεων: Γαλλίδα, Αγγλίδα, Ισπανίδα, Αμερικανίδα, Ιταλίδα, Ρωσίδα, Βολίδα*. Την έχει μέχρι και το λεξικό του Τριανταφυλλίδη. 

Όχι μόνο αυτό, αλλά, αν έχετε το Δία σας (ο οποίος γενικά γαμιέται - ιστορικό στοιχείο, ε, αδιαμφισβήτητα), ακόμα και στα αρχαία, η λέξη υπήρχε και ήταν Αραβίς (τόδε έφη Μπάμπι)! 

Συνεπώς, η Άτζελα για άλλη μια φορά έκανε τα μαγικά της κι έπεσε πάνω σε έναν υπαρκτό και ολόσωστο τύπο. Τυχερή, βρε. Ή απλά έχει γλωσσικό δαιμόνιο. Ειλικρινά, έχω αρχίσει να αμφιταλαντεύομαι σχετικά με αυτό. 

Το θέμα είναι, τελικά, ποια είναι η σωστή λέξη; Εγώ ψηφίζω Αραβίδα. Γενικά τα ονόματα λαών είναι ένας αχταρμάς (μια μέρα θα κάνω ένα ποστ-διάλειμμα για τις Τούρκικες λέξεις στην νεοελληνική), και χαλαρά χρησιμοποιούμε ό,τι μας καβ-ε, ό,τι μας ακούγεται καλά. Και το λέω, γιατί πέρα από τις κανονικές ονομασίες (Γαλλίδα, Βολίδα, κ.ο.κ.), υπάρχουν και τα γουανταφάκ;!, όπως Ρουμάνα, Τσέχα, Σέρβα, και λοιπά, που δεν έχουν ιδιαίτερη λογική. Εν τω μεταξύ, προσέξτε ότι είναι όλα ανατoλικό μπλοκ. Χαλαρά οι 'χαλασμένες' ονομασίες είναι προϊόν του Ψυχρού Πολέμου. Χα! Και θεωρίες συνωμοσίας σε αυτό το βλογ. 

Αναφέρω απλώς και το εξής σχετικό: υπάρχει και η λέξη αραβίδα. Είναι ένας παλαιός τύπος αυτόματου πυροβόλου όπλου. Οι απόψεις για την προέλευση της λέξης διίστανται (κυριολεκτικά, ανάμεσα σε Μπάμπι και Τριανταφυλλίδη, άλλες πηγές δεν έχω). Άλλος λέει πως έρχεται από τη λέξη Αραβίς, το θηλυκό του Άραψ στα αρχαία (χρησιμοποιούταν λέει συχνά όπως έκαναν οι Άραβες), άλλος εκτιμά πως είναι "ίσως παρετυμ. ή παρανάγνωση του γαλλ. carabine `καραμπίνα΄". 

Και για να καγχάσουμε όλοι μαζί (ή τουλάχιστον θα καγχάσω εγώ), όπως συνηθίζεται στο τέλος κάθε ποστ, σας παραθέτω και τι λέει ο Μπάμπι για το θηλυκό του Άραβα: 

[...]χωρίς τύπο θηλυκού· λέγεται συνήθως "γυναίκα Άραβας"

Ααααααααχαχαχαχαχα! Ναι. Για πες. Ο Γούγλης απαντάει λολ. Και αν προσέξετε, τα μισά αποτελέσματα δεν είναι καν γνήσιες εμφανίσεις του "τύπου", αφού είναι αναφορές στο λήμμα του Μπάμπι (εν τω μεταξύ, μόλις είδα πως έχει αναφερθεί στο θέμα και ο Νίκος Σαραντάκος - διαβάστε το κείμενο, λέει). Αυτά. 

*πω ρε πούστη, δεν είμαι αστείος. Δεν το εξηγώ, αν το καταλάβατε, συλλυπητήρια.